Bang! sa Big : (og slik vart det)

11 år gamle Aslak er ein tenkjar. Han er ordentleg, flink på skulen og glad i å lese. No skal han vere to veker hjå bestefar medan mor tar eksamen. Han kjenner ingen andre ungar på staden, må kjøre buss til og frå skulen, og i fritida er det lite å ta seg til. Det vert ikkje ordning på noko før naboguten Big tek kontakt. I motsetnad til Aslak er Big mest oppteken av å handle, og saman gjer dei påstanden "like barn leikar best" til skamme. Forteljinga kretsar kring kontrastar: Den viltre Big og den rolege Aslak, i framstillinga av foreldra, og gjennom elva som renn som ein raud tråd gjennom historia. I byrjinga flyt vatnet roleg, men etter kvart fløymer elva over og skaper kaos. Spenninga ligg på fleire plan, i dei mange einskildepisodane som gutane deltar i, men mest hjå Aslak, i tankane hans, og i måten han resonnerer på. I eit likeframt og direkte språk, set han ord på det han opplever, men samstundes ligg det noko att mellom orda, i det som ikkje vert sagt. Dette er ei bok som oppfo